Prematüre... Ayrılık

evet ben çaldım,

hiç sevilmediğim bir sabah gizlice aşırdım ayrılığı,

sokaklarda sürüdüm saçlarından,

kaldırımlarda ezdim başını,

kana buladım ulan bu şehri

ve

bi dilenciye verdim gözlerimi.

karanlıkta daha az kaburgamın sol tarafı

evet ben çaldım.

sen sürgün etmeden ellerimi

uykuda boğazladım kendimi

dilime diş geçirdim

susmak için

keyfimden değildi naralarım

şimdi keyfe keder kanıyorsa burnum

hasrettendir,

sızlamıyor boş yere direkleri.

ben sana susuyorum,

sen nefrete.

Tanrı’yı bile korkutuyor bedduların,

vur hançeri artık.

sessiz bir gemi çığlığında boğ beni

kendi kanımda..

sensiz zaman

cinayete gebe

prematüre...

yirmiyeditemmuz