Psikopat

bildiklerimin arasında geziniyorum

bilmediklerim ne kadar da az

en büyük sır orada,saklanırlar

dilinin ucuna kadar gelmiş

susmuş uçurumu görünce

geriye dönmüş,otobüsleri kaçırıp

o duraklar yıkılmış,hatta hiç olmamış

zihninde yarattığı imgeler yalanmış

kendisini inkar ederken aşka inanmış

adamı aşka inandırmış,adam susmuş

''beterin beteri var''hallerine bürünmüş

keşfetmiş ki eline ne geçse fakir kalacak

gezip gördükçe dünyası küçülecek

sırlara kavuşup,sarılıp ağladıkça

yeni bilinmezler arayacak

bilinmezi bilmek ne derece çekici

ilgimi kaybettiğim yerde buldum cesedimi

anlam yükleme çabalarım boşa...

uçurumlu bir virajın kenarında saçtım gençliğimi

dünyayı sıradan ettiğim kadar,kendimi tanısaydım keşke...

kestiremiyorum kendimi... bir şeyleri kesip biçmeden

tamamlamak istiyorum kan akıttıkça kendimi

ölümün hazzı...yalvarışlarda gördüğüm tutunuşlar...

ölmekten korkanların ölüme arzu duyuşları

yakıldıkça körelen sinir uçları

pembeleşen bedenler,yanık et kokuları

beni kendime getirdikçe...düşlerimden ısırık aldım

midemde bir sarhoşluk,aşkın etkilerine benzer

dilim yanık,üflemeden yeme sevdamdan

acı çekmeden acı vermek olmaz bilirim

acı çektikçe aldığım zevk

acı verdikçe aldığım zevke oranla yetmez oldu