Pusatsız Kabadayı

Pusatsız bir kabadayı diz çöker içimde
Şahdamarında yıldız kesiği
Ayyaş sevdana esir düşmüştür
Arsız bir neşter dolaşır narkozlu yüreğinde
İdamdan aşağısı kesmez bu günahı
Oysa hala
Saçlarını okşar yokluğunun
Aslını kaybetmiştir umudun
Cebinde fotokopisi
Sessizliğini biriktirir sana
Retinasına hapsolmuştur ruhunun imdat çığlıkları




Özgürlüğün çocukları
Gül kokulu notalar çalar sonra
Alır götürürler onu
İsyanın asma bahçelerine
Kız kulesi seni ağlamaz artık
Sessizlik seni anlatmaz Süleymaniyede
Kumkapıda şarkılarla ıslatır gönlünü




Pusatsız bir kabadayı diz çöker içimde
Eser kalmamıştır
Nazının buğusuyla tireyen gönlünden
Buz tutmuştur kiprik uçlarında aşk
Haramdır artık ram olmak
Boşluğunu boşlukta kaybetmiştir
Ve ağlamak vaktidir şimdi
Musallaya bile varamayan ömrüne