Refika'm

İlk binişim bu meret gemiye
Bu ilk ayrılışım senden
Ayrılmak zor be Refika'm

Bindim sevdam delicesine
Asude denizde yol aldım ya
Yüreğimde fırtınalar koptu
Suhulet vardı denizde

Hüzün kapladı gönlümü
Hem yetim hem öksüz kaldım
Sen kaldın ya rıhtımda
Ayrılık sardı beni Refika'm

Keşke ölseydim bir tanem
Sırtımı dayadığım dağım
Sol yanımı emanet ettiğim
Yolculuk sensiz olmasaydı

Kadere bak seni benden
Beni de Refik'imden
Siz karada ben ummanda kaldık
Ayırdı ya bizi Refika'm

Bir yanda sensizlik
bir yanda çaresizlik
Ulaşmak imkansıza dönüştü
Cennet m i? Cehennem mi ?
Yoksa arasat mı durduğum yer

Gün batımında yunuslar
Ahenkle dans ediyor
Parılıtılı yakamozlarla
Sanki kavalye misali
Doğayla alay ederek

Sarmaş dolaş olmuşlar
Fingirdeşip duruyorlar
Amma ben kamaramda
Yanlız ve öksüzüm
Sensizim ya Refika'm

Ahu gözlüm narinim
Uzaklaştım senden şehrin ışıklarından
Ummanda salınarak yol aldım ya
Teninin sıcaklığından ayaza

Karardı ışıklar söndü ya güneş
Sen ve şehir kaldınız umutlarımda
Siz karada bense ummanda
Gökyüzünde bir ay misali
Yıldızlara nisbet yanlız kaldım

Elişi perdelerini aradım durdum
Kamaramın lombozlarında

Fırtınalar koptu vurdu haşin dalgalar
Ha battı ha batacak Nuh'un gemisi misali

Korktum feryadım arş'a yükseldi
Sesimi duymaz oldun
Bir ahraz misali Refika'm

Zifiri karanlık acımasız
Haşin dalgalar vijdansız
Ayaz bedenimi sardı o gece
Sıcaklığını aradım o an Refika'm

Ölümü ensemde hissettim
Umudumu yitirmedim
Bir ömür boyu kucağımda Refik
Sol yanımda sarmaşığım sen
Hülya kurdum üçümüz beraber

Ağrı'da Süphan'da Erciyes'te
Ta tepelerinde beyaz örtü içinde
Sarılmışız aklara mahşere kadar
Ölümse beraber be Refika'm

17.02.2014
kumkapı