Rengince

Ellerimdi gözlerimde perdeydi
Bakışımın dokunduğu her yerde
Renkler susmuştu ağlıyordu
Uzanıp yanağımdan kesik kesik dağılıyordu

Ellerin gözlerime kilitliydi
Bir kerede dokunduğun her şeyde
Renkler gülüyordu renkleniyordu
Uzayıp rengince içime siniyordu

Elanın gözlerime serpilişiydi
Bilmiyordum gözlerim nerdeydi
Rüya değildi gülüyordu
Ufkumdaki her şey yeşeriyordu

Ekilmiş tohumlar gibiydi
Bahardı sendin mevsimimdin
Rengimdin, siyah beyazda boğuluyordum
Uzaktın ve ben inan hiç yaşamıyordum.