Renklem

bazen rengi değişir hayatın
dalgalanan duygular
tuzpembe vurur kıyılara
incecik camdan gemisin
köhnemiş umman bir mavide
her yürek bir kıyı
her kıyı fazla uzak
gitmek istersin ancak
hiçbir şey yolunda gitmezken
gitmekten de korkarsın
boy vermeyi kesmez gözün aşk içinde

ve işte o anda aniden
rengi değişir hayatın

tutkuaz rengi akşamlarda
ten teni görmezken
gökkuşağı düşer üstüne
savaş kırmızısı aşka çalar
morg mavisi okyanus yeşiline
hangisini tutacağını şaşırır ellerin
parmaklarını teğet geçer beyaz
kirli de olsa teğet geçer!
dudaklarını okşar haspa bir pembe
aynaya bakıp "gülümsemek" dersin
"giydiğim en güzel elbise"

rengini belli etmeyenler insanlar
hiç olmamış gibi hayatında
ve hiç yağmamış gibi sağanak acılar üstüne
kahperengi bulutlar dağılır gökyüzünde
bir çocuk güne umutbeyazı uyanır
bir kadın tutukuçok rengi sarılır sevdiğine
herşey rengini buldu dersin
gülümsersin
gülümsersin
gülümsersin herşeye

ve işte o anda yeniden
rengi değişir hayatın
hayat çok renklemli bir bilmece..