Resimdeki Çocuklar Gibiyim

Yılın son gecesi
ruhumu bir başka titretiyor çocuksu hüzünler
Zaman geçse de her yıl gibi acımasız ve kışkırtıcı
Hiç büyüyemeyen bir çocuğum ben de
hayat ne kadar acıtsa da içimi
Hala sevinebiliyorum ilk yağan kara
Ve o çocuklar ki yerdeki çamura inat
gri gökyüzüne kaldırmışlar yüzlerini
sıcak yumuşak tenlerine düşüyor
herbiri eşsiz güzellikteki kar taneleri
ben de bir çocuğum onlar gibi sevincini kaybetmemiş
acımasız acılara rağmen
ve yara bere içinde dizlerim
sars beni anne kanıyorum çocuksu
hiç bilmediğim uzak bir şehirde