Resimdeki Uzak Sevgili

yüzün ne güzel
en duru çiçekler gibi
saklama benden
istanbul ellerini
binlerce göz gördüm
binlerce yıldız taşıyan gök
neden sönük yanında

gözlerin
neden ışıltılı böyle
hangi kalbi seviyor
benden başka kime
sesleniyor
yumuşacık sesin
bilmek isterim
cennetten düşmüş seni
ilk ben sevdim
sende buldum
istanbul'u
ürkek bir çiçek açar
leylek yuvasında
kimse bilmez bunu
ruhumda yankı bulur kalbin
bir gelincik yaprağı
bir güvercin
her saat düşlerimdesin

bu akşam
bir festival gökyüzü
ışıklı ışıksız tepeler
bin bir desen
şekil renk
yakamozlarla süslü
ve aşk şimdi gerek
bir mola vermek isterim
İstanbul'da
ölgün ruhuma üfürür
kahve gözlü sevgilim ..


24.04.2008 / Çengelköy