Resital

Bir avuç mevsim istemiş gecelerden ,
Buz gibiymiş elleri ,
Tutunamadığı hayalleri varmış ...
Issız otobüs duraklarında ,
Sessizliğe ağıtlar yakmış küskün ,
Bir sokak çocuğu dönmüş köşeyi , o an ...
Ağlamaklı ... üzgün !

Bulutlar gözyaşını akıtırken geceye ...
O , bulutlarını kiraya vermiş dün !

Sokakları satmış o öfkeyle ...
Ağaçlarını budamış hayatından ...
Hasretleri ayıklamış tek tek ...
Ve tam ağlamak üzereyken bakmış ki ...
Tam yanıbaşında deli bir hüzün !!!

Kalbinin sahillerinde , 2. perde başlıyorken ...
Naaşını kaldırıyorlarmış o sırada , bir ölünün !

Anlamsız bakışları ...
O , sokak çocuğuna takılmış yeniden ,
Tam da , köşeyi dönerken ,
Yüzü nasıl donukmuş , nasıl ölgün !
Usulca yaklaşmış yanına , ve ....
Hey ! Çocuk ...! Sabahlarımı sana satıyorum !!! demiş ...
Üstelik , para da istemem senden !

Sabahlarım senindir artık çocuk ...senindir bugün ...!!!!!