Resmine Bakınca Çağlar Sularım

Bir kısır döngüydü bizimkisi...
adına sevda desen de aşk yeminleri sere serpe yalın ayak yürür
gözlerim hep seni görürdü sahra çöllerinde

hangi resmine baksam içimde çağlayan suların
bakar bakar coşar yüzen ak yüzlerine
yürek gözüyle bakardım dünya güzeli gözlere
parlayan yıldızlar kadar g/özümün şevki sayardım

umuda yol
umuda çığır açan gözlerindeki hüzünleri
bir gülüş yeter diye dua ederdim gökyüzüne
görmezsen de sen de çağlardın böyle sevdaya

ben yüzerdim sularda derya gölüne
şimdi sana bakmaya kıyamıyorum gül yüzlü bahar çiçekleri
gözlerimle ölüp ölüp diriliyorum sana doymadan
göz etsem dünyalar benim sayıyorum

yanımda olsan belki de hiç bakmazdım gözlerine
doyamazken yollara kalırdı gözüm
kıyamazdım gözümden çıkan ışığın nazarına

yanında olsam ben neylerim gözünün karasına
alevli sularına düşer içim kaynar yanarım
dağlarımda coşan bir efe kadar gülüşlerim
bir ağıt kadar cesurca seni sevdiğimi haykırır

bir güzelliğin hayranlığına ölüm gelse
hiç görmezdi gözüm seni karanlıklarda
yıldızlar kadar parlayan sularımda
bir ömürdü bir gözümün karası sevdam

05*05*14*