Rosa Maria

Bir elde kadeh bir elde sigara

kandilleri yaktığım bir gecede

seni arıyorum her düşen hecede

ard- arda kaç köhne yılları sokaklarda

yaşadım

arsız virane sözlerin gönlüme zemheri bir lodos

ustura gözlerin yüreğimi bin parçaya

böldü

pusuya yatmış tan vakitleri tüten zehirim

zindanlarda

altın saçların yollarımı kesen eşkiya

ışıl- ışıl gürül- gürül akan kahpe şehirde

bir ben bir sen öldük idamın sehpalarında

birkaç gül serptiğim sokakların

güz vaktine düşen eylül gibi yağmurlu

ıhlamur çiçeği gibi kokladığım bir sen

rüyalarımdan sakladığım bir sen

ard-arda kaç kez

yazdım gün batımlarına

bir tek seni bir tek seni...

bir tek sen… Rosa Maria

attın beni dipsiz kuyulara

bir tek ben

haykırdım

yıldızlar gibi yok oluşuna

gönlüm hasretinle divane deli

gözlerin yüreğimin süvari seli

gözlerin ateş gibi yakar yitik kefenimi

esen rüzgarın en ıssız uğultusunda

bir kibrit çöpü gibi yanan ışığım söner

apansız bağrıma çöken akşamlar da

bir elimde kadeh bir elimde sigara

yitiğim sensizliğin yoksul harabelerinde…