Ruh Şair

ey kader!
çek kılıcını kınından sapla kalbime
dökülsün kendi koydukların
ayaklarımın dibine..

hiç bir çiçek açmasın gönlümde
kazı aşk topraklarını kalbimden
beton dök umutlarımı üzerine
buz gibi yarınlarım olsun
sıcak bir gülücük yoldaş olmasın bana
ölümü bu dünya da yaşamak istiyorum anlasana..

kırmızı düşlerimi al uykumdan
yerlerine ayrılık kabusları bırak
zaten mutluluk benden ırak
gelmesin adını tebessüm koyan kalp kapıma
ayrılığın kucağındakilere ibret olayım
aşk tamircisi desinler adıma..

eğer girersem sevda yoluna inadına
bir sebep gönder engel olsun bana
mesela bağcıkları ayakkabıma
ayakkabım adımlarıma
yaşadıklarım ruhuma
çektiklerim kalbime
ey kader!
sen gel beni dinle
sök at içimde ne varsa sevmeye dair
yine dayanamam severim belki,ruhum şair!..

DEMODERN...