Ruhsuz Ben...

Hayat seni bana layık görmüyor
İntikam alırcasına uzağa gönderiyor
Her anımı seninle doldurmaya çalışırken
O sanki tek tek hafızamdan siliyor...




Onu düşündüğümde
Varla yok arasında gibi hissediyorum
O kadar mutlu oluyorum ki
Dünyam bi onun üzerine yaşanıyor..





Ama olmadı ve tekrar tekrar denemek
Yıkılanları yeniden deniyerek yapıştırmak
Yamalar yapıp açıklarını kapatmak
Olmuyor yamaladıkça o biraz daha hasar görüyor




Artık o kadar bozulmuş ki derinliği
Parçalar yapışmıyor, ona ait değil sanki
Artık pes ettim ben de belki
Ne kadar inkar edip kabul etmesem de bu gerçeği
Zorla kabul ettirdiler bana bu ruhsuz beni....