Ruhum Islandı Yokluğunda

Yine güne akşam çöktü
Akşam alacakaranlığa kucak açtı
Düşlerim gece ile kucaklaştı
Yine gelmedin gece yarısı uykum kaçtı

Kalktım dolandım gecenin üçünde
Dışarı çıktım ay yoktu yıldız yoktu
Birden gök çatladı bir fırtına koptu
Yağmur yağıyordu şemsiye yoktu

O saatte parkta kimse yoktu
Kediler yoktu, beyaz baykuş yoktu
Yanımda sigara çoktu, karnım toktu
Yalnız sigaramı yakmak için çakmak yoktu

Gecenin sessizliğini gök gürültüsü bozdu
Yağmurdan ortalık dumandı tozdu
Üşüdü yüreğim, üşüdü bedenim dondu
Senin sıcaklığını aradı yüreğim, kimse yoktu

Şiir yazdım yağan yağmurun altında
Saçım ıslaktı defter kalem ıslaktı
Seni düşünmek içimde yüreğim sıcaktı
Kışın ortasındaydık aylardan ocaktı

Yağmur dindi rüzgâr sustu bulut gitti
Ay geldi yıldızlar geldi, bana ilham geldi
Yağmurda ıslandım şiir yazdım şiir ıslandı
Ruhum ıslandı yokluğunda yalnız kaldı
08.01.2009