Ruhum Kucaklamış Bedenimi

Kurşuniliğine kapanmış gökyüzü, bulutlar akıp gidiyor
Ah sevdalım o an ne kadar çok istedim bir bulut olmayı
Pupa yelken deryaları aşıp sana varmayı

Yüreğimde siyaha sarılmış özlemin yumağı
Sabahını bekler tan vaktinin cılız ışığı
Gözlerim güneşin doğacağı dağları,
Özlem aşmış çoktan hasret duvarlarını

Gecenin ürkütücü karanlığına saklanmışsın sevdalım
Neden senden yoksun kalmış yüreğim

Bir hikâyedir gecelere tutkunluğum
Aslında öyle birkaç satırla anlatılacak gibi de değildir
Özlemim ne geceye, ne gecenin renginedir
Özlemim gecenin siyahına saklanan sevgiliyedir

Tan vaktinde güneş solgun
Pusuyla güneşi kaplamış kara bulutlar
Gökyüzünde hüznün kurşuni rengi
Matem tutmuş bulutlar
Bedenimde ölümün soğukluğu
Ruhum kucaklamış bedenimi yürür meçhule doğru

Bakma gözlerime öyle ağlayan ben değilim
Ağlayan solgun güneşe bakan gözlerim