Ruhun Derin Sızıları

Dar gecelerin soğuk kuytusu sindi içine.
Afalladı hücreleri,sözcükleri sancılandı.
Kahır edasıyla boynu bükük sayfa düştü mecalsiz ayaklarına.
Yorgun hissettiğinde örselenmiş zihnini derin sulara azat etti.
Yankılandı serzenişleri...

Oysa..
Onca afetlere siper olmuştu gövdesi.
Koyusundandı korkuları
Masumiyetin çığlıklarıydı toprağa vuran gölgesinde.
Hunharca katledilmişti sevgisi
Ruhu alabora olmuştu en sığ denizlerde...

Kâbusları sıralandı ardı sıra.
Güne küsmüş bir halde
Perdelendi ışıldayan gözleri
Ölümün soğukluğunu hissetti titreyen yüreğinde.
Saçaklandı vazgeçilmezlikleri...


Özlemleri haykırırcasına isyanda
Tutkuları ağa takılmış
Akşamın kızgınlığı vurmuştu günyüzüne
Derinleşirken yamalı sevdası
Sebepsiz fırtına hayallerine esen...

Günahları terazinin kefesinde
Boynunda yaşamışlığın halatı
Renklerin tümü kara tortulu gözlerinde
Dili lâl ürkek cüssesinde
Öksüz kaldı inleyen duyguları...

SAĞNAKLARI OLUYOR ÖZLEM DUYULAN GÖZLERDE
KÖTÜRÜM DUYGULAR KALIYOR SAKLI YÜREĞİNDE
TEKRARLANMAYAN SÖZLER VERİLİYOR
DÜŞLER KURULUYOR GÖRÜLMEYİ BEKLER EN GÜZELİNDEN



08/04/2012
iİZMİR