Rûya

Saklı bahçesinde begonyalı o evin

Yıllar önce bir rûya görmüştüm

Bir ilkyaz akşamıydı bitkin

Küçük elleriyle bir çocuktu silüetim

Yanyana duran üç büyük taştı kanepem

Uzanıp uykuya dalıvermişim görmeden annem

Başucumda teneke oyuncağım

Ayakucumda köpeğim Solti

Bıraksalar sonsuza dek uyuyacağım

Öyle bir ruyaydı ki anlatırken ninem rahmetli

Dinledi soluksuz beni...

Bitince anlatmam bana dedi ki,

Bir gün gideceğim bu dünyadan

Sen tertemiz bir aşkla sevdiğin kadını

Beyazlar giyip kabrime getireceksin

Unutma beyaz, hep beyaz giyeceksin

Ve onu öylesine seveceksin ki,

Gözyaşlarınız birleşecek toprağımda

Sen de onun seni sevdiğini buğulu gözlerinden bileceksin

Hiçbir şey söylemesen de benim hakkımda

Gözlerinden anlayacak herşeyi

Gözyaşlarınız birleşecek toprağımda...

Seveceksin oğlum çok seveceksin

Ama hemen değil sabredeceksin

Görürsün onu bulduğun anda

Yüzyıllardır tanıyor gibi hissedeceksin...

Bir kızın olacak adı benim adım

Kara gözleri çakmak çakmak

Fakat söylemek zor biraz, öz anasından ırak

Sevdiğin kadın onu da saracak...

Sakın üzülme acılar silinir sen sev yeter

Kara gün kararıp durmaz

Her çile biter

Doğacak bir gün güneş sökecek beklenen şafak

O şafak sevgiyle aydınlanacak...