Rüya İmiş

Seslendim sesime ses veren olmaz
İnsanlar mı yoktur ben mi ölmüşüm
Düşmüşüm el atıp kaldıran yoktur
Kimseler mi yoktur ben mi ölmüşüm.

Dilim dönmez olmuş söylemez oldum
Çok şeyler sorarlar bilemez oldum
Yolumu şaşırdım bilemez oldum
Kimseler mi duymaz ben mi ölmüşüm

Güneş de doğmuyor ayı göremem
Karanlık bir yerdir nedir bilemem
Ne hal yarap duman olmuş silemem
Dünyamı değişmiş ben mi ölmüşüm

Başımı kaldırdım kalkamaz oldum
Mezar mı burası kendime sordum
Yarabbi ne haldir perişan oldum
Rüyada mı yoksa ben mi ölmüşüm

Göç mü eylemişim öbür aleme
Bilmem ki ne söylesem kaleme
Günahlarım ifşa etme aleme
Diyemedim bilmem ben mi ölmüşüm

Bu ne haldır yarap bilemez oldum
Ne oldu ki bilmem bana ne oldum
Uykuda mı yoksa kayıp mı oldum
Bir soran kalmamış ben mi ölmüşüm

Ey nefis neler geldi gördün başıma
Meğerse rüyaymış gitti hoşuma
Çok ağladım yalnız kendi başıma
Halime acımış sonra gülmüşüm

İnsan gafil olsa gör neler görür
Hakka sadık olan rahmana yürür
Bu rüya ey KADİR çok uzun sürür
Yüz bin kerre tövbe edip durmuşum
ABDULKADİR İSPİROĞLU