Rüya Nefes Almakta Aşkla

Oysaki düşmüştü hayallerim
Çıkmaz sokakların çamurlu sularına

Gece hazırdı tüm sessizliğiyle
Kayacak yıldızlar bile belliydi
Ve tüm baykuşlar kanat çırpıyordu
Uğursuz haberi
Rahatsız bakışlarıyla yaymak için

Bir şair
Öyle bir küfür savurdu ki aşka
Sadece bir nefes kalmıştı
Vazgeçmeye tüm inancından

Hep uçurum kenarlarından bakmayı sevmişimdir
Uzaktan ve yüksekten hayata
Bana göre onu küçümsercesine izlemekti
Kimine göre ise korkakça
Belki de intiharıma
Kaza süsü vermekti niyetim
Taa ki seni tanıyana kadar
Ölümün sessizliğinden
Sensizliğin yaşamından korkana kadar

Aşkın hangi harfiyle geldin
Afrikaya benzer hayatıma
Her bir gün bomba patlarken umutlarımda
Bu pembe ve kaygısız rüya da neyin nesi
Çöl çatlaklarıyla dolu olan bu ömürde

Özlem gözyaşlarım yeşertiyor
Vazgeçişlerimle kurumuş hayallerimi
Ve sesin değdikçe yüreğime
Gökkuşağı çıkıyor
Sen kokan mısralarımda
Gökyüzünü kıskandırırcasına