Rüzgar

durdum,
vurdu bedenim, ayaz bir rüzgara,
saçlarımı okşadı, yüreğimin yangınını hafifletti..
ve bir umut ya sarıldım...
ve gitti..

koştum,
dağların en yükseklerini aşmalıydım,
kartallar savrulmalıydı, rüzgarımdan,
ve toz duman oldu , benden kalan yerler.

durdum,
sessizce bekledim, gelir diye
ve sadece onu düşündüm geçen zamanda,
zaman geçti o gelmedi.

bekledim,
bir çölün yağmura olan özlemi gibi,
bir çocuğun kapıda babasını beklemesi gibi,
ve umudum öldü.