Rüzgar Da Üşür

"üşür kelimeler gecemin altında
karanlığı sürükleyen rüzgar da üşür..."

utanır soramam bile, niyedir bunca telaş
nefessiz geçmek yine bir kıştan bir bahara
mevsimler beklemez demişti rüyalarıma giren derviş
sen neyi bekliyorsun, böyle oturmuş sessiz?

bilemedim, belki söyleyemedim, cesaretten öte bir tedirginlik
gemileri yakmış gibi ruhların diyarında
ve hiç yanmamış gibi hasretten
öyle kaskatı kesilmiş bedenlerimiz

dilsizse eğer, nasıl anlatılır sessizlik
dudaklar çatlamışsa, suya hasretlik?
ve bir çocuğun gözlerindeki hüzün
savaş kelimesini hiç kullanmadan?

nasıl anlatılır bilemedim
bir şarkıyı kanat yapıp yıldızlara konmak
füze olmadan gezegenlere uçmak
aklını ileri geri kurcalayıp
tam saatinde uyanmak
hüznün kucağında dünyaya

güneşi battaniye gibi sarması umudun
bir annesi olmayan duvarsız evler
ve duvarların ardında köşe kapmaca oynayan insanlık
oysa evren köşesiz, uçsuz bucaksız alabildiğine
ruhum kaldırmıyor, şiire bir dakikalık ara

siz hiç insanlığa ara verildiğinizi duydunuz mu?
insanlık ölmedi, o hala nöbette
isteyen alır, isteyen s/atar
pazarlığı olmayan ticaret
nasıl anlatılır?
hiç bilemedim!

bütün sözlerim rüzgara
sitemim ve aşkım, bahara az kala...