Rüzgarı Türkü Kokar

Rüzgârı türkü kokar akşamın
Kozayı kırıp dut ağacında
Ölü böcek kanatları uçuşur
Güneş düşerken suya

Bu şehrin denizleri yanar
Her Eylül'de
Miraca ay çıkınca

Yıldız gözlü bebe düşer ana rahmine
Kandilsiz sevişmelerden
Zifir odalarda

Zemheri çocuklar doğar her Şubat'ta
Ucuz patiskalara

Dudakları mor
Tırnakları uzun
Gözleri çay demi kıvamında



Ayakları çıplak umut yürür
Papatyası firar patikalarda
Tek katlı hücre ışıkları yanar ucuz mumlarla

Kil çamurlu tencerede kaynar
Çalakaşık tarhanalar
Bir tayın tanesine ufalanır yarına dair kavgalar

Geceye küser lambalar
Gece zamansız sislere

Güneş
Pus sırnaştırır
Pususuz dağlara

Öyle döner semaha
Nisan yorgunu kozalaklar
Çamlıkta burgusu kırık cura



Rüzgârı türkü kokar akşamın
Kozayı kırıp dut ağacında
Ölü böcek kanatları uçuşur
Güneş düşerken suya...