Rüzgarın Tekelinde mi Sevdan

dilin ağıtına katılır akşam
düşer ay yüzlü aşıklar
kimbilir
kimin göğsünde
gül rengi olur aşk...

bakarsın
yıllara meydan okur yürek
dar avlulara dökülür sözler
dinlemek gerek
nergis kokulu bir sabah
düşersin yollara
heybende hayatla düellon...

kesişir aklınla kalbin elbet
gerçeğin ta kendisi ..."ayna"
veda ederken yağmurlara
büyük bir göç başlar adımlarında...

yeter ki
bir başlangıcın ışığı olsun yenilgiler...
yüzünde yorgun yıldızların öpüşü
bir düşün tam ortasında uyanmak gibi
kararmışsa gökyüzü...

günce özlemler dönüşür gece nöbetlerine
düşün ki
sevgilinin teri karışır esen yele...
maviye boyanır sevda
sesinde uçuşurken hüzün...

dalgalanır denizin gözlerinde aşk
istanbul şarkısı söyler rüzgarlar
durmadan sorarasın kendine
alnındaki çatlayan çizgiler
niye ?

alevin renginde saçılır zaman
soruyorum
rüzgarın tekelinde mi sevdan
dolaşırken damarlarında son
deli
kan...

yansır düşe kalka anılar
süzülen bir ışıktan
insan korkuya teslim olur
gerçeğiyle yüzleştiği an...


not;
10-4-2011
beşiktaş...


/yüzünden okur sevenler aşkı
ılık bir nisan akşamı
farzet
dilinde gizemli bir türkünün çığlığı.../