Rüzgarın Ve Suyun Sesiyle
Fırtınalar diner, kanatlanır ruhum.
Acının ve gümüşün solgun nişanesi,
Sokakların nemli gözlerinde,
derin bir hüzün ağlıyor.
Gülüşlerin ardında saklı duran güller,
Kapılardan kovulanların sessiz yalnızlığına karışıyor.
Şehrin unutulmuş mezarlarında yankılanan çaresiz çığlıklar,
Titrek avuçlara düşen buzdan öpüşler gibi.
-yağmurların eflatun renginde gözyaşları-
Kaderin yırtık haritasında coşan lav nehirleri,
Kader ve aşk, en derin kuyularda
Umut ışığını sabırla ararken,
Hayatın kör talihinde, kimine cennet bahçesi, kimine cehennem düşer.
Ruhun her hücresinde saklı derin izler,
Bir ömürlük ince zanaat .
Ufuk morarırken, kalbin kor aleviyle,
Sabahın ilk ışıltılarını usulca yakar.
Zamanın kırık aynalarını özenle onarıp,
Yıldızların sakin sessizliğinde kendi içten şarkımızı bulalım.
Zamanın unuttuğu o tenha yerde,
Sadece rüzgarın fısıltısı ve suyun ninnisiyle dinlenelim.
Ruhumuza dinginlik sunan çeşmeler,
kutsal bir mabet olsun,
O çeşmenin pırıl pırıl sularında,
Tüm karanlık gölgeler aydınlığa kavuşsun.
Suyun suya kavuşması değil mi zaten o çeşmeler? Şiir de bir çeşmeydi ve biz bugün, senin çeşmenden içtik -elhamdülillah- sevgili Tülay. En içten tebriklerimle. Düşünen, yazan yüreğine sevgiler.🌺
Hayat, yaralı yanlarımızla yazdığımız bir şiir; ve her dize, biraz acı, biraz güzellik taşır.
Bir gün rüzgâr bizi o sessiz çeşmenin başına getirirse, içimizdeki gölgeler bile ışıkla konuşmayı öğrenir.
Tülay hanımın şiirlerinde bambaşka bir tını var. İmgeleri gerçekten çok orijinal.
Tebrik ederim.
Ayazma çeşmesi serinliğinde suya ve şiire selam
Sevgiyle kal şair dost 🌺