Rüzgarları Öpmek

Bu sabah sensiz uyandım güne
Erguvan ağrıları ile...
Çalıya dönmüştü yürek
Günaydın demek yoktu sana
Kabuk bağlayan aşk yaraları
İşlemeye başladı yine ateş düştü cana
Bilerek, bilmeyerek...

Sevdamı kokladım yalnızlığımda
Güz ayazını hissettim
Ah gülüm oldu mu şimdi?
Nasıl direnirdim, sen yarini anlatırken?
Nasıl hiç bir şey olmamış gibi davranırdım?
Yakışır mıydı aranıza girmek?
Yakışır mıydı yalandan gülmek?

Kapında bir gölge olsam
Aksi vurur yüreğine
Seni uzaktan sevsem
Sesimi duyarsın canhıraş...
Vuslata ihtimal yok
Yoksa ben bu aşkın imkansızlığını mı sevsem?
Rüzgarları öperek...

Yenik bir kavgaydı benim ki
Anladım şimdi
Karanlığa sığınsam
Yüreğin aydınlatıyor gecelerimi
Uykuya sığınsam
Hayalin titretiyor rüyalarımı
Bakıyorsun gülerek...

"Nur inmiş nazına
Asude gülüşlerin kadını"
Yaz güneşinde titreten güzellik
Mucizeye inanır mısın?
Ben inanmıyorum artık
Sarhoşluğu yaman bu sevdanın
Uyuşuyorum giderek...