S

S 'nin üstünde kurşun izi var
teberik kaldı sevgime
esresi sızı
ötresi su
yatsa imgeler sonsuzu


S 'e keder ilinde kalır
sevgilim !
bir bebeksin 'ay' sın sadsın dadsın
elif cüzü dolusu hayaldir şiir-i gazel
o şair diyemediğim kırıtık bir dizecinin dilinde
oportünist S'es gibi içsizleşir
güzel


bendeki S sonsuz bir yolculuktur kardeşliğe
eşitti iki yanım
elif gibi doğruldum
kimi zaman tuhaf bir çıkmaz sokaktan
çıkamadım yoruldum
yorgunluğumdu s


Oğuz Atay'a saygı duruşunda bir dakikalık bölündü s/
es kaldım
'-Sevmek nedir olric?
-Sevmek sessizliktir efendimiz...
-Susarsam bilmez ki sevdiğimi olric?
-Susarak haykırınız efendimiz...'

Ah olric'a
S/essizlik
ya teslimiyeti olur bir yurdun
ya kıstırılmış bir halkta sözün bittiği andır


S/ ait'ken ismimin ilk harfine
dağılan yiten ülkeme benzedim
birtanem !
seni yoruyor biliyorum
bölük bölük turnalar gibi
türkülerimizdeki ahı
yüklenmiş
şairi taşımak


ama neylersin kolay değil elbet
yiten bu ülkede şiir'e Leyla olmak