Saat Ayrılık Suları

Şu an saat sabaha karşı, ayrılık suları.
Yine döverek uyandırdım yastığı, yorganı;
Yoksun !
Oturdum masama,
Herkes burada...
Kalemim, kağıdım, gözyaşım...
Bugün içimdeki son günün aşkım.
Unutmaya yüz tuttu yüreğim.
Baktı ki aklımdan çıkmıyorsun,
Yüreğimi kaplıyorsun,
Acılarımı çoğaltıyorsun
Ve görüyorum ki yerini yavaş yavaş ayrılığa bırakıyorsun;
Tek kalemde sileceğim seni.
Bu gece, bu sayfada, acılarımla baş başa...

Sen bir gecede,
Koskoca aşkı yerin dibine geçirdin !
Ben yine de senin gibi şerefsizce değil,
Onurluca bitireceğim bu ilişkiyi...

Yavaş yavaş yazacağım her satırı ki;
Acı çekesin...
Adını sürekli yazıp sileceğim ki;
Bitesin...

Seni vurabilir miyim kelimelerimle ?
Neden izin istiyorum ki?!
Sen beni öldürmüştün, tek bir kelimeyle...
Belki onun kadar 'ölümcül' değil ama,
Acıtır canını sevgili...

Heyecandan mı yerinde duramıyorsun,
Yoksa korkudan mı ?
İntikamımdan korkuyorsun değil mi ?
Merak etme, aldatmadım seni...
İntikamın en büyüğü herşeyi unutmak sevgili.
Siliyorum günlüğümde adının geçtiği cümleleri...
Anıları siliyorum tek tek,
Her birini..
Neden sol yanını tutuyorsun ?
Olmayan şey ağrımaz sevgili !

Evet, haklısın..
Çok değiştim...
Ama sen de eski sen değilsin be sevgili...
Söyle, bana kıyabilir miydin ?
İhanetleri savurdun her yere,
Küfürler yağdıra yağdıra gittin..
En önemlisi de ne biliyor musun ?
Beni "eski ben"den de ettin...