Saatler Hayatın Tam da Gözüne Vuruyordu

Geceden karaydı asi rengi
Bedir olup saçamadan ömre ışığını, söndü
Uzatmalarıydı yaşanan hayatın
Debisine inerken
Kaç dalga kırılıyordu üstümde kim bilir
Saatlere bir kala durdu deli rüzgâr...


Kahpe olan kadındı*


İhaneti sürünmüş bedenine bir adam
Sabaha karşı arşınlıyordu yine inini
Nefesinde alkol
Üzerinde ucuz parfüm kokusu
Sessizliğin hâkimiyetinde
Takıp maskesini
Yine sualsiz
Kucaklayarak doğan yeni günü
Geceden kalan nefesini
Üfleyip ?'helaline''
Bedenini aklayacaktı belkide
Elinin kiriydi
Yıkar
Kalmazdı izi(!)
Saatler beş geçiyordu ihaneti...


Ve yine kadındı kahpe *


Lal olmuş diliyle kadın
Aforoz etmişti çoktan ruhunu anaforlara
Anka'nın kanadından dinliyordu masalları
Uygulamadan intifa hakkını
Saati durmuştu bir kala deli rüzgâra
Zamansızdı...


Kahpe olan oydu yine*


İhanetin kucağında bir çocuk
Oyuncak küreği malası
Sıvıyordu balçıkla
Büyüklerin günahlarını
Çocuk aklıyla hesap etmeden,
Yağacak yağmuru
Kopacak kasırgayı


Saatler hayatın tam da gözüne vuruyordu...




07.04.10



Ve her durumda suçlanan yine kadın....*