Sabah Bu Şehri

Sabah bu şehri göremeyeceğim belki

çıkıp gitmiş olacak

zaman gecenin namlusundan

bir de bakacaksın ki

yüzlerce güvercin havalanacak

Hacı Bayram'ın o güzelim avlusundan...

Güneş yine oklarını gönderecek

rüzgar yine birilerinin yanağına komşu gelecek

kedilerin yavruları köpeklerin havlamaları

ve bizim duymadığımız

Hazreti Süleyman'a hiç yabancı olmayan

karıncaların ayak sesleri

beni ve birilerini alıp götürecek...

Sabahın ve akşamın sahibidir

bizimde sahibimiz...

Ellerin ellerime uzandığında

ve bir çocuk

belki de bir ağaç ya da toprak

suya kandığın da

sabah bu şehri göremeyeceğim belki

güneş doğarken bu şehirde gözlerini açacak

ben yitip giderken, gürbüz bir çocuğun teki...