Sabah Günü Avlunuza Vuruyo
Sabah günü avlunuza vuruyo,
Aramızda gara çalı duruyo.
Gavil gurdum seni alıp gaçmaya,
Öğsüzlüğün bellerimi gırıyo.
Guyular içinde Püsküllü guyu,
Ağzı var dili yok sevdiğim huyu.
Unuttum desen de ben unutamam,
Destini alıp da içtiğim suyu.
Gınalar yakınmış ağ ellerine,
Oğul balı salsam o dillerine.
Guşluk vakti burcu burcu kokuyo,
Gurbanlar olurum al güllerine.
Teberik ettiğin yeşil aynayı,
Gönlüme sakladım gezer dünyayı.
Görmeden gidemem sen varsın diye,
Topalali'lerin yıkık Hanay'ı.
Bahar geldi çaydere'si akıyo,
Şememe'ler al al olmuş kokuyo.
Göğguyu'dan soğuk sular içsem de,
Gız senin efkârın beni yakıyo.
Ağdaş'ın başında bir ışık yanar,
Gönlüme söz geçmez hep seni arar.
Yadigâr'ın oldu bendeki yaram,
Kabuk bağlasa da durmadan kanar.
yörük obasında sevdalısına ses veren
oba ağası tadında bir şiirdi.
sazl sözlü bir türkü olur bu şiirden.
kutlarım Süleyman bey emeğiniz değer görsün. 👍