sabah olduğunda

sabah olduğunda

bir yanımda annesine uzanan elleriyle

giderken açık kalmış gözlerinden huzur damlayan çocuğun çelişkili azabı,

diğer yanım mehtabı izlemekte

bir yaz gecesinin serin meltemlerinde,

açlıktan nefesi kokan bir adam umutlarını gömerken denizlerime,

başka yanım aşka teslim ezgiler zikretmekte,

kuru topraklar göklere karışırken ezilip kalmış bedenlerin çığlıkları var mesela kulaklarımda,

burnumdaysa mis gibi anne poğaçası kokusu,

el yordamıyla dokunuyorum bir yanıma

sen misin diye

sahi sen de var mısın?

kursağımdan göğsüme düşen,

nohut kadar memelerini saklamaya çalışırken

elinde kalemi

gözünde mavisi eksik bir kız çocuğunun

o pis bakışlı adama teslimiyeti,

fakirin bir ömürlük lokmalarını toplasan ederi olmayacak bir çanta kolunda

süzülüyor bir diğeri,

ne bilsin gariban...

berrak denizlerde süzülüyorum

mutluluğun tarifinden aciz

kelimeler yetmiyor anlatmaya,

aynı anda insana sevdalı bir adam

sırtına inen demirden bir sopayla karanlıklarda,

uyuşmuş zihinleri

pörsümüş bedenlerine yansımış

boş bakışlı

dumanlı çocuklara,

ninesinin elleri saçlarında

burunlarında kestane kokusu

görünenden görünmeyene kapılar açan masallarda yaşayanlarının

meraklı gözleri eşlik ediyor diğer bir yanımda,

bir yanım ateşlerde

diğer yanım şelale,

yağmur rüzgara karışıyor dışarıda

çatıların üzerinde dönüyor dönüyor,

bense izliyorum  biçare...

~ayça~