Sabahı Asla

eskidik mi dersin
anıları konuşacak kadar
üzüldük mü? ...
anılar hakimse bir aşka
kitaplarda bile
okuyacak bir şey kalmamış demektir
ayrılık ayracı saplanmıştır gönül sayfasına
bir daha hiç çıkmamak üzere

sevda kuşum
o tatlı ve uzak masalına dön sen yine
ben de kendi çocukluğumda kalayım
karışmasın birbirine umut öykülerimiz
saatleri çalışsın yalnızlığımızın
gece on ikiyi çeyrek geçe gölgeni de alıp
çekip gidişinle
sonu hüzünlü masalına

çocukluğumda dondum
ne zaman büyüsem güneş küçücük geliyor düşlerime
hülyalarımda yaşadığım
sabahı asla gelmeyecek hülyasızlığım
bu olmalı diyorum
sabahsız bir hülya hülya mıdır ey kalbim? ...
ve hangi düş yarım kalmazsa
en acımasız gerçek kadar tatlıdır