Sabahın 3ü
yine başbaşayım
yine yalnız
yine sabahçı
yine mutsuz
ve uykusuz
ezginin günlüğü kulağımda
ağrıyan başımı okşarcasına
varlığımı hissettiriyor bana ağır ağır
uykuya dalmaya hazırlanan vücudumda
hayal ediyorum bazen yokluğunu
kabusum oluyor hep
ama sen hep varsın biliyorum
asla vazgeçmezsin doldurmaktan boşluğumu
herşeyini kaybetmiş birine
şanslı olduğunu hissettirebilecek kadar özel
ve herşeyi unutturabilecek kadar güzelsin
odama güneş doğdu sanırım
saat sabahın 3ü
asla vazgeçmezsin doldurmaktan boşluğumu...çoık içten bir süregeliş...şiiriniz aşkı yaşatıyor tebrikler.
Harika... tebrik ederim🙂sevgiler.