Sabırla Karılmış

anlıyorum ki sonsuzluğa açılıyor düşlerin

içinde dünyanın bütün yanardağları birlikte patlıyor

huysuz atlar, aykırı kuşlar, hepsi senin içinde

allah bilir ya, sen şimdi kalkar yıldızlarla da söyleşirsin

bu daimonion (x) sende varken, daha kimbilir kimlerle

çalılıklar arasında gelişmiş bir çiçek gibi saydam

ayrıca öklit postülatı çapında çekicisin

katıştırmışsın kişiliğine evrensel ülküleri

bir nehir oluşturmaya çalışıyorsun farklılığından

bir nehir: yıkmak için şu müptezel dünyayı

dayanamam, bağışla bana sabırla karılmış şimşeğini

(x): Sokrates’te “vicdan, iç ses” anlamındaki kavram.

(*): Berfin Bahar, Mayıs 2010, Sayı 147

     Berfin Bahar, Ağustos 2010, Sayı 150

     Eksik Kırlangıç, Nisan 2014, İstanbul.