Sacayak

Ey bakışı anlamağa durmuş ta, göz süzen!
Mutlak yargıyla seni köle kılmışsa bu düzen
Sorumluluğu büyük, cayır cayır ateşleri basan
Sanma ki denize açılmaktan, can telaşıyla o yüzen

Sırça dedik maziyi ahval ile durumdan fırça
Kendisi olamayanlar başkasıyla eşleşir
Boy ölçüşür
Ol dem reaksiyon olup, kokar da keşledir

Kıyama kalkış, kendisinden menkul kıyıma kalkıştır
Gem almazına firen tutmaz lığı, daima alkıştır
Dava büyük olur, güdüklük bilinmedi mi?
Kaygılar üzerinde kopan meserreti, silinmedi mi?

Bir zamanın ruhu gelse, gitse
Kimi ruhtan, kimi güruhtan elitse
Toplumsa gücün oluşturmalarını,
Değer kılıp ta; bu değerle yitse
Sürecin boşluk kaldır mazıyla yerini yel alsa
Yel; esse, ıslık çalsa, fırtına koparsa boranla
Kefedeki odunun karşılık ağırlığı, altın da olsa
Altının değeri, odun değildir; yoranla.

Ey bal çanağında kaybını yalanan sevgili
Nedendir ki, kararsızlığın evgini?
Kula kul etmiştir de laf düzer seni inandırınca
Alırsın adam diye sırtına
Adam tepinir, kepinir
Olur, mu sana zurna gibi zırtına?
Adeta ismi müsemmayı sildirip kazıntına
Dara yüklersin
Kâra koyarsın
Azıcık azıcık zavallılığa doyarsın
Adam değer olurda, değerden adam olmaz

Albızlar alsın canını
Kurtlar yesin şanını
Heyecanlarla arasın geleceğini
Meydan meydan
Alkış alkış
İnim inim inletirler,
Behre bulmayı inim inimde kurarsın nakış nakış
Sararsın şelek diye sırtına
O, asaletini işler hırtına
Olur, zurna gibi zırtına
Odun para eder de, para odun etmez

18.04.2015

Evgi: aceleci olma, tez canlı olma, telaşlanma
Albız: Şeytan
Meserret: Sevinçlenme
Kepme: Çökme, yıkılma
Şelek: Sırtlanması gereken yük