Saçlarımdan Kokla Baharı

Kendime yalnızlığım
Fena kan kaybederken
Islak bırakarak geçti

Yarınsız düşlerin siyahından/ zaman

Solgun mevsimlere demir atmış

Ayaklarım çoktan unuttu
Sevgi yolunda yürümeyi
Tarih öncesinde kaldı
Tüm sevdiklerim
Düştü son yaprak
Eksildi zaman
Suskun beklemeler doldu
Hoyrat iç çekişlerim
şimdi
Derin uykulardayım
Sahipsiz düşler misafirim

Sen; masal kahramanım

Gel!!!
Yüreğinle çoğalt eksilen saniyeleri
İyot bas yaralarıma
Kanatmasın
geç/miş imgeler
Sen;ayaklarından toprağa bastığım ol
Saçlarımdan kokla baharı