Saçlarında Çocukluğum Kaldı

Günlerden sonra sana bu şiir
Üstelik şiiri bırakmışken
Ne sesinden bir tını
Ne de gülüşünün cumhuriyeti bende
Saçlarının dalgasında çocukluğum kaldı
Ona iyi bak...

Elmacık kemiklerinde nefesimden bir his
Duruyorsa hala ansızın sızlatarak
Yer yer kumral saçlarımın hatırası
Kızgın güneş gibi yakabiliyorsa yüreğini
Saçlarında ki çocukluğuma sarıl
Bana söylemek istediklerini
Ona söyle
Ona iyi bak...

Şimdi sensizliğin kokusu yayılmış tüm odaya
Şimdi bir yavru enik ağlayarak bekler hayallerimizde
Kısma gözlerini
Üstelik gözbebeklerinde intihar ediyorken benliğim
Kısma gözlerini
Saçlarını okşa, okşa, okşa saçlarını
O çocuk sevinsin
Yirmi dört iklim secdeye düşsün umutlarım
Çocukluğumun umudunda bul kadınlığını
Onun omzuna yasla başını
Ona iyi bak...

Çocukluğum da büyür saçların da elbet
Elbet sesi kalınlaşır, elleri büyür,
Büyür hayalleri, umutları
Sana aşkı sorar bir gün
Anlatamazsın, gök kubbe lal olur
Telaş yapma
Ona bizi anlat...