Sadece Karanlıkta Yaşamak...

havaya zifiri bir karanlık çökmüş
ve yolda yapayalnız bir adam
yanında hüznünden derbeder
şarabınla sarhoş kaldırımlar.
dertleşmekte taşlarla,
vurmakta yangınını buz soğuk nehirlere
inlemekteyken gökyüzüyle beraber
bırakmakta gözyaşlarını yollara bulutlarla.
duymuyor musun?...
vuruyor camına gözyaşları
yüreği kanıyor,canı yanıyor
görmüyor musun?...

bir insan nasıl ağlar yüreğinden
içine nasıl akar derin gözyaşları
nasıl kıvranır ruhu sessizlikte
nasıl donar elleri yalnızlıkta
ve nasıl bıkar hayattan
dayadığında silahı başına
götürdüğünde iplere boğazını
önce canandan sonra candan
nasıl vazgeçer?
düşündün mü hiç?...

oturupta düşün birgün,koy elini vicdanına
ara bu adamı
dağlarda mı yollarda mı bir bak!!!

bulamazsan,
bilki ölmüş
bil ki senin sevdandan
bil ki,
ölse de hiç vazgeçmeyecek bu sevdadan...