Şafaklar Tutuşsun

Ne güzelsin deniz, ne güzelsin güneş
Gün doğumunda şen kahkahalarla
Oysa halen çıplak ayaklı çocuklarım var benim
Yürekleri yoksulluğa eş...

Bir yaşam bestesi tutturmuşum ruhumda
Hiç çatamadığım kaşlarımla
Aklım halen
Sokak aralarında saklambaç oynadığım çocukluğumda...

/Oysa halen çıplak ayaklı çocuklarım var benim
Akordu bozuk olan hayat girdabında.../

Söyleyin var mı çocuk saflığında gülüşler?
Söyleyin var mı, terk edilmişliği yok edişler?
Gıcırdayan salıncaklarım var benim
Islak çimlerin kokusunda....

Hani maskelerden arınmış yüzler?
Hani gül ağaçları, mis gibi kokan çiçekler?
Küçük, küçücük mutluluklar arıyorum
Gün doğumlarında....

/Oysa halen çıplak ayaklı çocuklarım var benim
Bir seda bekliyorlar, güzel günler göreceğimiz ufukta.../

Sen hiç uçurtma uçurmayan çocuk gördün mü?
Ya sen bez bebeği bile olmayan bir kız
Ya da bir oğlan, plastik arabasız
İsteyip de alamamak, boğazı düğümlenmek nedir bilir misin?

Ya da her her gece bir mucize bekledin mı?
Rutubet kokan odanda
Ak sakallı bir ihtiyar bir oyuncak getirir diye
Kan der içinde uyandın mı, dilinde müthiş bir tın Anne....

Ne güzelsin deniz, ne güzelsin güneş
Gün doğumunda şen kahkahalarla
Küçük, küçücük mutluluklar diliyorum yarınlara...

/Oysa halen çıplak ayaklı çocuklarım var benim
dillerinde sessiz, yorgun dualarla.../

Gel o çocuklara da gel deniz, gel o çocuklara da gel güneş
Gel ki, gel ki
Karanlık geceler çatlasın
Şafaklar tutuşsun...