Şafaktan Önce Yalnızlığım

Dirilecek sabah ayazını asmışken,
Yatağımızın buruşmuş çarşafına,
Avuçların balık kokuyordu.
Mavisi eksik,
Nasırlı bir suretle okşarken açlığımızı .

( Bir dilenci misali yalnız bakıyorsun ruhuma.)

Çıplak bir kadavrayım sokaklarda,
Bana dokundukça.
Heybemde kesik çıplak ayaklarım,
Avuçlarım kara kalem kurbanı,
Renksiz.
Gölgemi taşıyorum bana dokundukça sonsuzluğa.

Dilimde,Afrika karanlığı ve kuraklığı.
Göğüs uçlarını emiyorum,
Cesedine rağmen okyanuslarda.
Rüzgar kokuyor özgürlüğüm,
T u t s a k l ı k yazılı satırlarda...








KUZEN