Safiye

Safiye

Safiye on dördünde
Doğunun el değmemiş
Yayla kokulu
Minareleri beş imiş.

Ağabeyine ziyarete gelmiş.
Daha yayla kokusu
Üstünden çekilmeden
Ondörtlük safiye
Gezme ömrüne bedelimiş.

Kardeş,ağa bellediği
Dedesi yaşında
Başlık parasına,
Karısını tek kurşunla
Alnının orta yerine
Bir kurşun sıkımı,
Namus belasına,
Mahpus damlarında,
Ömrünü yemiş.

Safiye on dördünde,
Tazecik gelin.
Altı yılı ev hapsinde.
Gençliğini kocamış.

Sofradaki yeri,
Kediden,itden sonra gelen,
Şimdilerde otuz beşinde
Hala hayata gülebilen.
Ekmekler yapıp,
Aşlar yiyebilen,
Hayatından memnun.

Okuma yazma hakkı
Otuz beşinde
Halk eğitimin
Ve bir köy öğretmeninin
Saatler süren ikna yöntemiyle
Kedinin,itin karnını düşünen koca,
Safiye'nin eğitim hakkına
zor zorun zoru razı
öyle kıskannç
öyle güvensiz.

eğitim hakkını yakamazsın
Günahtır,yazıktır,
Ki aynı yastığa baş koyduğun
Kadınındır.

Yine boyun eğecekti
Otuz beşinde Safiye.
Köy öğretmeni
Az şair olmasa
Baş kaldırmasa
Safiye'nin kocasına
Ki okuma hakkı
Ki yazma hakkı
Sevme ,sayma hakkı
Anne olabilme hakkı
Hiç verilmemiş safiyeye
Kahrolmuş az şair.

Safiye müebbet türküsü
Safiye söylenmemiş ninni
Koca evlenince onunla
Bağlatmış tüplerini.
Safiye ağıt.
Saflığa vurur.
Şakaya,işe,aşa,
Hayata ve inada
İnadına güler Safiye.
Tek başkaldırış.