Sağır Haykırış!

biliyor gibi gitti herkes,
sanki buna ihtiyacım varmış gibi..
yapayalnız bırakırcasına,
bak sessizliği dinle ve gör dercesine...
fonda ay düşünce denize, çalıyor...
içimden birşeyleri götürüyor sanki,
her bir sözünde içim sızlıyor...

zamanın sonsuza çaldıgı acı bir pazar akşamında,
nefes almak ...
inleyen bir kaç dezenfekte aşk gibi,
yapayalnız ve bir okadar da çaresiz...
ne yapacagını bilmez bir kalp gibi,
atmaktan yorulmuşcasına morlaşırken hayat..
içki masasında meze oluyor düşünceler...
düşündükçe, yanıyor içim...
dalgaları kıyıya vurdukça korkutan deniz gibi...

sessizliğin kör sokagında,
sağır bir haykırışın ,
ölüm ile yaşamı ayıran kısa ve ince bir çizgisi,
bir sesleniş ve umutsuz bir kalbin son tıktıkları...

ve hoyrat bir karanlık,
sonu gelmeyen şiir gibi,
aşk düşüyor elimden,
kırılgan bir çiçek...
sağır bir haykırış gibi...