Sahiller de Ağlar

kendi sahilimin, okyanusa bakan
en yüksek kayasından baktım aşka
hiç istemediğim kadar kendimleydim
yalnızlığım savruldu dalgalarda

güçlü değildim, ateşsiz ısıttım güneşimi
kendimle konuştum akşamlarda
dünyanın bir ucunda savaşlar oldu
herkes kadar muhtaçtım aşka

her şey sadece maviydi severken
göğsümden uçurdum sabah olunca güvercinleri
dua eden ellerimden uzattım, göğe ismini
meçhul hayatlar kadar, tarifsizdim aslında

sular ruhumu aşmasa bu kadar
seyretmek güzeldi dalgaları
bir gemisi olmadı, tersine kürek çekenlerin
kurtuluş yolu aramadım, özlemlere boğulduğumda

korkularımı alıp götürdü dipsizlik
titrek şarkılar söyledim, rüzgarın kucağında
belki yordu yüreğimi hep aynı yere tırmanmak
yokluğun(m)un en yüksek kayasından baktım sana

kaybedecek bir şey olmadı hiç
bulduğumu sanmadım aşık olduğumda
neden aramadım kapıyı çalan ayrılıklarda
yüreğimin en acı yerinden, inandım varlığa

inandı acı, acıdı inanç
inandın sen, tatlandı acı
inandık biz,
sev(il)dik aslında

dünyanın bir yerinde, savaşlar durdu
suskunluğun örttüğü haykırışlardan
bir öpücük kondurdun alnıma
yalnızlığımın vurduğu sahilden
sevgiyle baktım sana