Şahmeran

Mazbut bir dilde git dedin
Hatırımda kaldın...
İki satırlık yazıydım sayfalarda
Görmedin, hep atladın...
Saatlerin bir anlamı olmalıydı,
Her akrebin bir döngüsü,
Yelkovanın güzelliği olmalıydı...

Saatlerim bile şaşırdı kendini,
Kaba saba lafların oldu kimi zaman
Yutkundum sandığında,
Geçmedi boğazımda iğnelerin
Gırtlağım parçalandı her dudak kıvırışında...

Yollar bir ömür uzun oldu hep,
Tıkandım tarlalar boyu.
Çağanozlar oldu kahvaltım,
Buzlu derelerde yıkadım yüzümü,
Gelemedim kendime,
Güneşe saldım bedenimi...

Abanoz gibi kütükleştim,
Sağarlaştım, dilsizleştim.
Dadanış oldu hep hayallerimiz
Bir elma bahçesi gördük mü
Hemen başlardı ağız şapırtılarımız,
Demlenirdik dallarda,
Bir ucunda ben,
Bir ucunda sen olabilme hayali...

Şahmeran rüyası oldun artık
Koca dişlerin, uzun tırnakların!
Evet, tam bir şahmeran...
Kabalaydı sana göre aşk,
Gülerdim, inanmazdım.
Sonunda beni de müzmin yaptın
Adına yakıştırdın,
Yolumdan caydırdın!
Adın batsın...


'Bir akşamüstü, boğazı çekerken ciğrelerime, cigaranın dumanına sövdüğüm bir anda, Şahmeran oldu çıktı ağzımdan satırlar'...