Şahmeran Çıkmazı

Koyu gölgelerden yatak
Karanlığın avazından yorgan yapılan günlere
Serilirdi ikindi ardı vakitlerde
Tencerelerde kaynayan buhranları bu mevsimin
Düşerdi kağıtlardan yere
Her biri yasaklı şiirlerin
Çılgınca kayıtlar kasetlerde
Es yok derdim, hayat denilen meşgalede
O yüzden koştum geldim hiç durmadan
Hiç durmadan su
Akıp gittim
Akıp tenden toprağa, yapraklara sürünerek
Ay geceyi geçerken
Olmayan sabahlara bir düş bıraktım;
Güne merhaba diyememenin sürgününde diller lal
Ve bir veda havası ardından
Korkulu gözlere sıvışaraktan
Aksatmadan raksini yağmurların
Düşerdi ağızlardan,
Homurtulu gençliklerine çağımın
Hangi yelken açışımdı bu
Kirden pasaktan yapılmış
İrinden harmanlanmış denizlere
Kaçıncı raptolunuş ihanetine
Kaçıncı mevsim yokluğa karıştı
Yine de
Sesimi büyüten sanrılarda doğurdum seni
Sabah ayazıyla yunmuş kelimeler sundum
Bir madencinin gününe tutkulu
Saat mevhumunu yitirmiş sevmelerim
Ebabil sokağına akıyorum oradan
Havsalamda binlerce çakıl
Birden adımlar seyreliyor
Düşüyor yere upuzun
Ay vuruyor Şahmeran
Ay siniyor ardından sinsiliğin
Aymazlığın kitabını okuyor
Kanımdaki zifir...

Ay vuruyor yine ay sızıyor
Eylüldür iklim belki
Yusufu kuyuya
Beni sancılara atan
Kuş uçmaz ücralara savuran..

Yendim sanılanlar yenildi
Ezdim sanılanlar ezildi
Belki de bu ilk değildi
İçtikleri baldan bir zehirdi
Doydum sananlar zelildi
Beni ezalara saldılar eczasız
Seni kör kuyulara

Yusuf çıktı da
Bizi kim gömdü yalanlığımıza Şahmeran
Özümüzü önce karanlığa alıştıran
Sonra aydınlıkla sınayan sen değil misin
Kime sorulacak hesap
Kırılacak kalem nerde
Vurdular boynunu sorgusuz
Ondandır aşktan başlayan nefret
Ondandır iyinin içindeki gaflet

Şimdi uyanmak sırası
Kuyudan çıkmanın vaktidir
Kaldır yere düşmüş başını
Şimdi güzdür, bilirim
Bahar gelecek elbet
Sararsın varsın düşlerimiz
İşte bu güçten dirilirim
Karanlıktan savrulan güneş
Uçurumlardan parlayan canımı
Ovalardan toplayabilirsin
Candır lokmamız artık
Kana doydu toprak vadiler dolusu
Katil de benim maktul de Şahmeran
Ölüm de benim öldürülen de!

Eylül çıktı gitti umarsız
Oysa ne sevmeler yaşadık yalansız
-Uyan!
Belki bu günün yarını olmayacak....