Şahsa Münhasır
Başkasına benzetme boyun eğmem sana ben;
İsyankâr bakışlarda hüküm sürdüm bin asır...
Gücüme delalettir Ferhatın dağ delişi;
Kalbimdeki her vuruş elbet şahsa münhasır...
Kaderimde görseydim başlayıp-bittiğimi;
Unutmam nerden gelip nereye gittiğimi;
Seccademe duyurdum yeminler ettiğimi;
Huzurunda her duruş elbet şahsa münhasır...
Ölüm diye gördüğün ne sondur ne de bir ilk;
Bilmeyene hiç elbet mahşerdeki enginlik;
Yüreğimde tek sensin tükenmeyen zenginlik;
Cebimdeki her kuruş elbet şahsa münhasır...
Kaçtım da sana geldim şefkat dolu kollardan;
Beni tenzih eyleme cennetteki kullardan;
Kimler gelip geçmedi keyfe ? keder yollardan;
Adımımda her karış elbet şahsa münhasır...
Ha denizde bir balık ha çöllerde bir çiçek;
Vakit tamam olunca bu dünyadan göçecek;
Bedenimde gezinsin nasibim diyen böcek;
Menzilime her varış elbet şahsa münhasır....
30/12/2010
Saat: 20:10
👍👍👍ozanın dizeleri tam da şiirin adı gibi anlam, uyum, içerik olarak "şahsa münhasır" olmuş.. insan, doğa, tanrı sevgisi hem mistik ögelerle hem diyalektik gerçekçilikle işlenmiş... kutlarım.
Her koyun kendi bacağından asılır demiş herhalde şair eğer yanlış anlamadıysam.Öyle..Kutlarım.