Sahtekar

SAHTEKAR

... öğretmenime



Farkettim ki artık bir insan gibi
düşüncelerim donuyor şu sıralar.
Zaman sözleriyle dövüyor ruhumu.
Gözlerim birer birer kayıyor,
utanırcasına batıp ufuklarda,
derinlerde kayboluyor, yitiyor.

Zafer sarhoşluğunda bu bakışlar,
bu beni nasıl eritipte yok edebilir?
Şimdi nefretin suları boşalırken benden
dilimde kuruyup kalıyor sözlerim.

Haykırışlarınla bu zindanı çınlattığın,
Saflığımı çok gerilerde bıraktığın bu hakaretlerin,
kırılmaya yüz tutmuş bu bilge asam,
yılların doğruluğunu silip süpüren yanılgım.

Senin gördüğün bu ben değilim.
Sözlerin beni anlatmıyor.
Bakışların sol yanımdan yakıyor.
Sevgiden çok nefret bırakıyor,
çocuksu yalanlarım.

Diğer maskeyi umarsızca takarken,
Aldatmışım diye aldanmışım ben.
Darbalerim benden başka nicelerini yakmış.
ve hayatın bana öğreteceği bir şey daha varmış;
sahtekarlığın adı güzel tadı acıymış.




i.K