Sahtekar Alamancı

bir gece yarısı beklerken kuytu köşede
ansızın çıkageldi hilkat garibesi
anlaşılmaz bir sesle döktü o an içini
bilemedim insan sandım dışını
çeşitli vaatlerle sokuldu yanıma
gelecekten söz etti salyalı ağzıyla

dedimya bilemedim bu yakınlaşmanın sebebini
gören herkez el uzatırdı o an ki halini
gözler fırıldak gibi etrafına bakıyor
kuduz olmuş beyni saldıracak av arıyor
pejmürde bir kıyafet iki yıllık tahminim
öylesine berbat bir koku yıkanmak istese
su bile kaçar eminim...

sözüm ona alamancı cebinde yok parası
verirsen iyisin vermessen asılır suratı
yalanlarla kurmuş daracık dünyasını
iyi biliyor duygularla insanı soymasını
tek isteği üç beş kuruş birde net
bu ikilemde kaybetmiş insanlığını
aramaya na hacet.....

acıyorum dostum sana çık durma orada
temiz bir hayat kur kendine gerçek dünyada
insanlar üzerinden asalak gibi yaşanmaz
yaptıkların geri döner bilki sana kar kalmaz