Şair

Önüne serilmiş şu sonsuz âlem,
Maddeden manaya dalandır şair.
Bir elinde kâğıt, birinde kalem,
Yirmi dokuz harfe çobandır şair.

Sağırın kulağı, dilsizin sesi,
Sevdanın kaynağı, aşkın kendisi,
Güzelliğin özü, Allah vergisi,
Bitip tükenmeyen ummandır şair.

Ayırmaz dikeni, gülü yapraktan,
Zevk alır kalplere kandil asmaktan,
Ateşten, havadan, sudan, topraktan,
Âdem hamuruna harmandır şair.

İyilik, güzellilik, erdemden yana,
Aynı gözle bakar dosta, düşmana,
Doğaya, hayvana, ille insana,
İlaçtır, devadır, dermandır şair.

Halıdır, kilimdir, oyadır şaldır,
Arıdır, çiçektir, petektir, baldır,
Bağcıdır, bağbandır, ağaçtır daldır,
Akciğer misali ormandır şair.

Gözlerden süzülüp gönüle giden,
Arifi dinleyen, cahili güden,
Ya hayır konuşan, ya sükût eden,
Derya dil dostlara hayrandır şair.

Enginlerden engin fakat küçülmez,
Gözü kamaştırır, rengi seçilmez,
Gönlü hazinedir paha biçilmez,
Defineler saklı virandır şair.

Hisleri çok güçlü bir gönül eri,
Bütün varlıkların buluşma yeri,
Ayın gözyaşları, güneşin teri,
Çöle yıldız yıldız yağandır şair.

İsimlerin sırrı, eşyanın dili,
Ufuklardan öte lâ-mekân ili,
Garipleri sarar bir ana gibi,
Gurbet kuşlarına vatandır şair.

Sanata ölümsüz yüce ruh katan,
Tarihe silinmez imzalar atan,
Nesilden nesile köprüler yapan,
Gönül mabedinde Sinan'dır şair.

Dışı halka dönük, içi illâ'da,
Kâinat raks eder böyle binada,
Sözlerin vardığı en son manada,
Elifi şerh eden Kuran'dır şair.

Yunusça bürünüp ete, kemiğe,
Sır gibi gizlenip kana, iliğe.
Tende candır, canda canan diriye,
Yaralı gönlümde sultandır şair.

17.06.2000 Mustafa Yaralı