Şair

Şair yazar gönülden seyir eder alemi
Bazen aşktan sevgiden bazı yazar elemi
Ayrılmaz adaletten kırılsa da kalemi
Kaçar kelamı sağlam bilmeyenle didişmez

Gönül gözü açıktır gördüğünü kaçırmaz
Ekmeğe su katıktır kimseye taraf olmaz
Topluma yön emektir boşa nidayı duymaz
Kaçar kelamı sağlam bilmeyenle didişmez

Riyada olmaz sözü yazar gördüğü özü
Milden sakınmaz gözü Hakka dönüktür yüzü
Asla değişmez özü yorma gıybete sözü
Kaçar kelamı sağlam cahil ile didişmez

Gördüğünü nakşeder yanlış intihar eder
Olursan şeytana er Şair'e Allah yeter
Kalemle eşer makber yerdiğin O Şairler
Kaçar kelamı sağlam cahil ile didişmez

İlimden geri kalmaz bilmeden kelam yazmaz
Öldürsen geri durmaz yazdıkları paslanmaz
Başarıya kıskanmaz şer işlerde aş bulmaz
Kaçar kelamı sağlam cahil ile didişmez

Asaleti sağlamdır gıybet onlara ardır
Yalana dünya dardır güzel işlere yardır
Dünya onda yalandır nefis onda sağlamdır
Kaçar kelamı sağlam cahil ile didişmez

Yalan bühtan takarsın neyi varsa çalarsın
Kötü reklam yaparsın küfür ile anarsın
Defterine yazarsın sanma işe yararsın
Kaçar kelamı sağlam cahil ile didişmez

Nice şairler gitti düşünülmedi neden
Sandık kelamı bitti meğer kaçtı hindiden
Bulacak elbet eden kim kurtulur kefenden
Kaçar kelamı sağlam cahil ile didişmez

Yarası olan kızar bilip bilmeden azar
Sanmayın Şair kızar oturur ferman yazar
Hakka eder intizar edenler bir gün sızar
Kaçar kelamı sağlam cahil ile didişmez

Der Nazmiye Şairim Hak adalet makberim
Belli mekanım yerim gözümü çok silerim
Yanlışı da yererim susmam kesilse serim
Kaçar kelamı sağlam cahil ile didişmez